در مرحله بعد، تعیین رنگ نهایی کامپوزیت متناسب با رنگ دندان های خودتان (که درمان غیرطبیعی جلوه نکند)
برای رفع فاصله بین دندانها، یا ترمیم دندانهای شکسته و رفع مشکل یکدست نبودن بلندی دندانها نیز از کامپوزیت استفاده می‌شود.
آماده سازی سطح دندان ها برای اتصال باندینگ (ممکن است شامل مقدار بسیار کمی تراش باشد)
پالیش‌های دوره‌ای: دندانپزشک شما ممکن است توصیه کند که به طور دوره‌ای کامپوزیت‌های خود را پولیش کنید تا براقیت و زیبایی آن‌ها حفظ شود.
این ویزیت‌ها به پزشک اجازه می‌دهند تا ماندگاری و سلامت ترمیم را ارزیابی کرده و در صورت لزوم ترمیمات لازم را انجام دهد.
این مرحله نه تنها برای زیباسازی ونیرها حیاتی است، بلکه به تقویت مینای دندان و جلوگیری از عوارضی مانند سوزش و ساییدگی لثه و پوسیدگی دندانها کمک می‌کند.
پالیش یا پولیش کامپوزیت، فرآیند نهایی در اجرای کامپوزیت دندان است که هدف آن افزایش براقیت و هموار کردن سطح کامپوزیت‌ها است.
آغشته کردن سطح دندانها به مواد باند‌کننده و سفت کردن با اشعه: مواد باند‌کننده بر روی سطح دندانها قرار داده شده و با تاباندن نور مخصوص، این مواد سفت و به دندانها چسبیده می‌شوند.
مهم‌ترین عوامل موثر بر طول عمر کامپوزیت دندان عبارت است از:
وجود لکه های سفید یا تیره روی دندان که با هیچ روش دیگری برطرف نمی شوند.
یکی از مزایای برجسته کامپوزیت دندان، تنوع رنگ‌های آن است که امکان تطابق با رنگ طبیعی دندانهای هر بیمار را فراهم می‌کند.
بازسازی مینای دندان: در مواردی که مینای دندان آسیب دیده باشد، کامپوزیت می‌تواند برای ترمیم و بازسازی مینای دندان استفاده شود.
غذاهای چسبناک: غذاهای چسبناک می‌توانند به کامپوزیت‌ها آسیب بزنند و باعث شرایط کامپوزیت دندان جدا شدن آن‌ها از سطح دندان شوند.
این مشکل معمولاً موقتی است و برطرف می‌شود. اما اگر پس از چند روز بهبود نیافت، باید به دندانپزشک مراجعه کنید تا علت آن بررسی و رفع شود.